W DOMYŚLE... AUTOPORTRET
„Wreszcie portret mój skończony, dotąd go malowałam z przerwami, aby wyszedł, bo inaczej by sczerniał. Nie mogłam, czy raczej nie widziałam siebie w lustrze inaczej, mimo tego, że znajomi mnie widzą inną niż na portrecie. Czy ma jakąkolwiek wartość podobizny nie wiem, w każdym razie bardzo się starałam…” Olga Boznańska
Inspiracje czerpane z autoportretów bohaterki naszych spotkań przelaliśmy na papier i zrealizowaliśmy autoportrety malowane emocjami...
KOLEKCJA PORTRETÓW. PALETA PRZYJAŹNI.
„Zabierając się do portretu, artysta winien zdać sobie sprawę z założenia barwnego modela, tak go ubrać, dać mu odpowiednie tło i oświetlenie – by wszystko razem stanowiło harmonię.”
„Zabierając się do portretu, artysta winien zdać sobie sprawę z założenia barwnego modela, tak go ubrać, dać mu odpowiednie tło i oświetlenie – by wszystko razem stanowiło harmonię.”
Uczestnicy zajęć zmierzyli się z portretami stanowiącymi ich autoportrety. Zastanawialiśmy się jak na nasz obraz wplywają bliskie nam osoby.
UNIWERSALNY PORTRET.
„Panna Boznańska nie portretuje sukni, kapelusza, futrzanej etoli, czy diamentowej kolii(…) obrazuje uczucia (…) i charaktery.”
Czy stworzenie uniwesalnego portretu wspólczesnej nam osoby jest trudnym zadaniem? Jaką odpowiedź na zadanie przedstawią nam uczestnicy podzieleni na grupy? Czy utrudnieniem w tworzeniu spójnego obrazu czlowieka będzie fizyczne oddalenie rysowników? Czy nasze wnętrze ksztaltuje nasze zewnętrze?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz